1Տիրոջ այն խօսքը որ եղաւ Երեմիա մարգարէին աՓղշտացիների նկատմամբ՝ բՓարաւօնը Գազան զարկելուց առաջ։ 2Տէրը այսպէս է ասում. Ահա գջուրեր են վեր գալիս դհիւսիսիցը եւ յորդած հեղեղ են դառնում, եւ պիտի հեղեղեն երկիրը եւ նորա լիութիւնը, քաղաքը եւ նորանում բնակողներին. Եւ մարդիկ պիտի աղաղակեն, եւ երկրի բոլոր բնակիչները պիտի ոռնան։ 3Նորա եերիվարների սմբակների տրոփելու ձայնիցը, նորա կառքերի շաչիւնից եւ նորա անիւների շառաչիւնից, հայրերը պիտի չ’նայեն որդկանց վերայ ձեռքերի թուլութիւնիցը։ 4Այն օրուայ համար, որ գալիս է բոլոր Փղշտացիներին կորցնելու, զՏիւրոսին եւ Սիդոնին բնաջինջ անելու, բոլոր ազատուած օգնականներին. Որ Տէրը պիտի աւերակ անէ Փղշտացիներին, էԿափթոր կղզիի ըմնացորդներին։ 5թԳազայի վերայ կնտութիւն եկաւ, ժԱսկաղոնը աւերակ եղաւ իր հովտի մնացորդովը. Մինչեւ ե՞րբ պիտի իքեզ կտորես։ 6Աւա՜ղ, լով Տիրոջ սուր, մինչեւ ե՞րբ չես դադարելու, ետ քաշուիր քո պատեանը, հանգիստ եղիր եւ լռիր։ 7Ի՞նչպէս ես կարող հանգստանալ. Քանի որ Եհովան խպատուիրել է քեզ. Ասկաղոնի եւ ծովեզերքի դէմ նշանակել է քեզ։